We’ve updated our Terms of Use to reflect our new entity name and address. You can review the changes here.
We’ve updated our Terms of Use. You can review the changes here.

rodziewicz / grunholz - jaskrawica

by rodziewicz / grunholz

/
  • Streaming + Download

     

1.
za głową nie ma nic nie świecę w sensie, że za przepierzeniem stoi spanie | dalej zbytnio nie wiem co było, ale chyba jest, że wszystko wokół, na raz: patrzenie że to tak zapuszcza się za szafę | chyba tak, bo oku zimno że już palcem muszę patrzeć czy ciągle otwarte | ciemno jakby ktoś widzenie wyłączył | ale właściwie to nie ciemno, bo nawet w mroku jarzą mi się plamy i to tak jaskrawe, że można by przy nich czytać oświecają w nocy i znowu tleją podobnie kiedy takie lampy fluorescencyjne ukazują wzory w przestrzeni: po prostu one inaczej się nie zjawiają | potem rozpatrywałem jeszcze wiele rzeczy, ale o nich nie powiem a dalej jest, że jest cicho | i jak jakieś bomby wybuchy przedmiotów na zasadzie stawów czy palców tylko że krzesło butelka kineskop jakby się wyciągały z siebie tak rozprostowywały | i nie wiem czemu, ale mam silne, ale ledwie wyczuwalne wrażenie obecności gdzieś tam na granicy rejestrowalności i to jest takie.. no wiadomo jakie jest po prostu to jest jakieś takie zawieszenie | ale mam coś takiego, że kiedy czegoś nie widzę to tego dla mnie nie ma ale powiedzmy, że wtedy odwracam się i rzeczywiście gdzieś mi miga dioda albo nie wiem mryga dioda dalej: transformator buczy rury junkers zasysa odgłosy sąsiadów w ogóle całą kamienicę, ulicę wpuszcza mi w mieszkanie | i patrz jakie to jest że coś było tylko leciutko i niejasne i mogłem tego nie zauważyć ale ujawniło się to czym jest naprawdę | i potem o tym pomyślałem: „to, tam, wtedy” było przytłaczające i teraz już widzę, że cały czas były jakieś plany na mnie | nie powiem gdzie to przebywa obecnie nie umiem znaczy przypuszczam, że gdyby moment sprzed świdrowania diody był za chwilę to jeszcze nie wiedziałbym, że to jest prawdziwe jak to, że tu do siebie mówię ale jeśli nakierowałbym się na to teraz i z obu stron by weszło na podziałkę było by tylko buczenie | i to już jakbym dajmy otwieram szafę i się na mnie wysypuje spada mnóstwo czegoś bo ja wiem czego muzyka domu | i starczy, że jestem nastawiony na to jakby punktowo czy w paśmie wiesz czym mogę sobie to wyłączyć? co ty, już nie mogę nie słyszeć właśnie | to zawsze ukazuje mi się tak, że wystawia się przed wszystko inne przysłania i to jest właśnie główna myśl | myślę obracaniem się całym ciałem, a nie, że mam ruchomą szyję |
2.
biorę dany przedział czasu i pewne gesty kojarzę sobie w sekwencje po prostu izoluję od reszty składowych zjawiska i sprawdzam oddziaływania chcę wyczuć ruch czy figurę jaką ułożą | i weźmy, że siedzę i obserwuję siebie: woła mnie jakaś myśl i wiem, że nie przestanie aż się tam nie dam i już chcę spojrzeć, ale nie mogę, bo jakby pan domu dowie się, że patrzę | to ja wtedy stawiam się bokiem do siebie, oko od tamtej strony przymykam i: „co? śpię” albo: „a nic, tak tylko sobie”, a drugim zerkam ewentualnie: jestem sam, na coś się lampię i poznaję, że ktoś się zbliża no to od razu udaję, że nic nie robiłem a jeśli już wydaje mi się, że to zauważył po prostu dodaję inne ruchy no, powtarzam czynności głową też w inne kierunki zajrzę, że: „normalnie się rozglądam”| ale wtedy się zamyślam pocieram brodę potem podnoszę rękę nie jąkam się, ale przestaję mówić i zatrzymuję się w takiej figurze na pół, może minutę, aż coś nie stanie się dla mnie jasne że czegoś nie zrozumiem i niby się rozglądam po pokoju gdzieś po suficie ale patrzę jakby do środka siebie i jeszcze oczami swoimi widzę zwężenie rozszerzające się w ciemną plamę czoła i u góry odnajduję już tylko ciężar mózgu takie mrowienie po prostu czuję się jakbym miał w głowie rozhuśtane bagno | i myślę: „to już może wystarczy co umiem” ale nie on idzie nawet dalej niż może zaprowadzić | to wszystko na razie są jeszcze niewyraźne połączenia, ale już podejrzewam, że coś za bardzo on w tą stronę idzie że istnieje skłonność w tym kierunku | no ale z kolei: mogę rozglądać się wewnątrz wybranego zdarzenia czy sekwencji w środku mieć ruchomą szyję a nie całym się okręcać jakbym miał szyję przewianą | czyli mogę wypatrywać za tym co się nie zjawiło a co ciągle skrywa się w zdarzeniu i to wcale nie jest daleko to jest blisko tylko, że, za zakrętem | to jest podobnie kiedy przyłożyć się do ziemi to nie widzę zupełnie płasko odstaje od podłogi o odległość od oka do boku głowy no a właśnie to zaczyna się dopiero tam gdzie nie sięgam czyli bez zmiany położenia głowy oko musi się oderwać i samo wglądnąć za zakręt | i trochę już rozumiem czym miało by być obracanie, ale jednocześnie uwaga mi ulatuje i coraz mniej wiem o czym mówię | znaczy ja chyba już byłem w miejscu gdzie używa się innego języka teraz też słyszę tylko brzmienie dla mnie to takie furkotanie | mogę sobie puszczać w kółko w głowie spowolnione czy przewijane | i muszę przyznać, że nigdy nie słyszałem tego dźwięku w ogóle ale to było dziwne był czas kiedy rozumiałem co ludzie wokół mnie mówią ale to było dziwne | dalej: w środku samą szyją tak okręcać, okręcać, okręcać do najwyższego punktu napięcia że w tym krążeniu coraz bardziej się wychylać na tamtą stronę gdzieś za szafę | tylko, że właśnie muszę pamiętać ile razy się odwróciłem, żeby potem wrócić do siebie prawidłowego ale też do tego to wymagany jest jakiś wzór czyli że, najpierw powinienem wyliczyć samego siebie w stosunku do swojego wyobrażenia rodziewicza ale to już trzeba być obliczalnym, pod konieczności podpadać | no a gdyby tak zaczęło się obracać to pewnie już by się szybko odwracało, że nie nadążyłbym liczyć okręceń i gdzieś tam się zatrzymał ale bym nie mógł umieścić się w przestrzeni ocenić relacji do otoczenia po prostu nie byłoby czegoś znanego do czego się odnieść żadnych punktów odniesienia i bym mylił położenia obiektów też zaburzone oko-ręka, noga-ziemia i myśli nie zachowałaby swojego sensu a z tego nie mógłbym sobie przedstawiać, w ogóle wiedzieć kim jestem | a wtedy siebie wołam |
3.
ty, normalnie spałem | miałem jakieś wizje znaczy to się odbywało w myśleniu | właściwie to też nie zupełnie to były wizje ale wiesz, dokładnie z tego miejsca no tu, gdzie siedzę ta sama przestrzeń no, przestrzeń może nawet klawiatura, której przyporządkowano klawisze z innej nie patrzyłem i pomieszały się częściami już poprzestawiane | a jeszcze jest przełożenie: że jeśli skasuję rzeczy na jednej to automatycznie znikną na drugiej | ale w zasadzie to nie wygląda w ten sposób znaczy to jest tylko częściowo prawdziwe nie dlatego, że tego wcale nie miałem, ale ponieważ robiłem pauzy na wypowiedziach a nagrało się zastanawianie | bo już myślałem o czymś innym jednocześnie powtarzając sobie – tak żeby nie zapomnieć – tamto co chciałem powiedzieć | no a to było mocne bardzo dziwne | widzę przestrzenny napis kształty liter wszystko normalnie tylko, że nie mogę rozczytać całości a dobrze się przyglądałem no muszę jeszcze raz o tym pomyśleć | ja jeszcze dużo nie pamiętam ale dużo już pamiętam że klawisz odskoczył z klawiatury słup czerni | ja dziś sobie myślałem o czymś podobnym i to mi się chyba podłożyło za właściwe to jest takie zastawienie takie zasłonięcie że robi widno | no i tu wypatrzeć kształt otoczony świecidłem tą zagęszczoną ciemność różne plany półprzejrzyste |

about

voice/sound: rodziewicz
sound: grunholz

credits

released January 9, 2011

license

all rights reserved

tags

about

rodziewicz Warsaw, Poland

RODZIEWICZ ur. 1981, mieszka i pracuje w Warszawie

Autor tekstów, obiektów audio, nagrań dźwiękowych w estetyce lo-fi minimal rap. Zajmuje się nazywaniem stanów wewnętrznych, problematyką aktualności, zajść jednorazowych. Szczególną uwagę kieruje na dyskretny przedział bytowy, w którym sytuacje zaczynają się, sugerują swoją obecność, ale nie realizują w pełni. ... more

contact / help

Contact rodziewicz

Streaming and
Download help

Redeem code

Report this album or account

If you like rodziewicz / grunholz - jaskrawica, you may also like: